ปีพุทธศักราช 2108 ท่ามกลางมหาศึกระหว่างอโยธยาและหงสา ยังมีคำบอกเล่าถึงโรคาพิบัติภัยครั้งใหญ่ที่ประวัติศาสตร์มิได้จารึกไว้ นั่นคืออุบัติแห่ง “ผีห่า” หายนะอาเพศที่ทำให้ศพที่เสียชีวิตจากโรคห่า กลับฟื้นชีวิตขึ้นใหม่อีกครั้งในคราบของอสูรร้ายที่ไล่ล่ากันกินผู้คนเพื่อแพร่เชื้อร้ายให้มนุษย์หลังจากการค้นพบศพแรกในหมู่บ้านที่ตายไปด้วยปริศนา เนื้อตัวตามร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลเหวอะหวะร่องรอยฉีกขาดราวกับถูกกัดกิน แต่แล้วอยู่ ๆ ศพกับลุกขึ้นมามีชีวิตไล่กัดกลืนกินผู้คนไปทั่วทั้งหมู่บ้าน ว่ากันว่ามันคืออุบัติที่เกิดขึ้นจากโรคห่าซึ่งแพร่ระบาดไปอย่างรวดเร็ว วิธีเดียวที่จะหยุดยั้งเหล่าฝูงผีห่าเหล่านี้คือการบั่นคอพวกมันให้สิ้น จนกระทั่งเหลือเพียงผู้คนกลุ่มสุดท้ายที่ประกอบไปด้วย คณิกาใบ้ เด็กวัดเจ้าสำราญ เจ้าของโรงชำเราและสมุนคู่ใจ คู่รักที่ตั้งใจจะหนีไปใข้ชีวิตใหม่ อดีตทหารหนีทัพขี้เมา ช่างตีดาบหญิงเดียวประจำหมู่บ้าน ที่จะต้องรวมกลุ่มกันเพื่อฟันฝ่าฝูงผีห่าเพื่ออาตัวรอดให้ได้