Video Sources 1356 Views Report Error
Synopsis
นี่เป็นหนังผีของทางค่าย GTH ที่ผมเคยได้สดับรับชมมานานแล้วครับ จำได้ว่าตอนดูรอบแรกก็ไม่ได้ผวากับหนังเท่าไหร่ แต่ก็ชื่นชอบการนำเสนอความลำบากของคนตกอับของหนังมากๆ หายากนะครับหนังผีที่ยัดดราม่าลงไปแล้วทำให้มันกลมกลืนกับหนังได้น่ะ และคุณจิม โสภณทำได้ถือว่าเก่งมากๆ แล้วครับ และผมก็พึ่งได้ย้อนดูไม่กี่วันที่ผ่านมาเนี่ยแหละครับ ฉะนั้นไหนๆ ก็ได้ดูละก็เขียนถึงมันหน่อยละกัน
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
เรื่องย่อ
ธีร์ ชายวัยกลางคน ไม่มีปัญญาซื้อบ้าน ได้เช่าอพาร์ตเมนต์เป็นที่อยู่ ทำให้เขารู้สึกผิดต่อทุกคนในครอบครัว คือ ป่าน ภรรยา, แนน ลูกสาววัยรุ่น และ นัท ลูกชายวัย 5 ขวบ ธีร์ คิดว่าตัวเองคงเป็นสามี เป็นพ่อ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ไม่เอาไหนหากไม่สามารถมีบ้านสักหลังไว้เป็นหลัก
ต่อมา ธีร์ได้รับข้อเสนอ ให้เป็นตำแหน่งผู้ช่วยฝ่ายการตลาดที่บริษัทแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ด้วยเงินเดือนที่มากขึ้นและค่าที่ดินที่ถูกลง ธีร์ ตัดสินใจไปตั้งรกรากในบ้านที่หมู่บ้านลัดดาแลนด์ โดยไม่ฟังคำทัดทานของภรรยาและลูก ธีร์ เชื่อว่าครอบครัวของเขาจะมีความสุขมากกว่า
ในค่ำคืนเดียวกันนั้นเอง มีเด็กรับใช้ชาวพม่าของบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านถูกฆาตกรรมอย่างทารุณ คนร้ายสาดน้ำกรดจนใบหน้าแหลกเหลวแล้วทุบตีเธอจนตายก่อนนำศพไปยัดไว้ ในตู้เย็น ซึ่งต่อมาทุกหมู่บ้านจะได้ประสบกับสิ่งสยองขวัญที่กำลังจะเกิดขึ้น
ถามว่ามันน่ากลัวมั้ย ก็……เอ่อ….. ก็ได้อยู่นะ บรรยากาศจัดว่าแหล่มเลยอ่ะ ตอนฉากที่ธีร์วิ่งไปรอบๆ หมู่บ้านแล้วพบว่าคนในหมู่บ้านหายไปหมดนี่จัดว่าเรียบง่ายแต่หลอนเพราะบรรยากาศมากๆ เลย ฉากผีโผล่อะไรต่างๆ ทำได้น่ากลัวสมเป็นหนังผีไทย แต่ผมชักจะเริ่มเอียนหนังผีไทยแล้วมั้งก็เลยไม่ได้ผวากับผีที่ปรากฏบนจอเท่าไหร่ แต่ผมจะออกอาการผวาโดยการตกใจกับ Jumpscare เสียมากกว่า ซิ่งต้องบอกเลยว่า Sound Design เรื่องนี้มือหนักจริงๆ ทั้งๆ ที่บนจอมันไม่ได้มีอะไรเลย มันก็ยังจะใส่ซาวด์เข้ามา ขนาดมีคนเดินผ่านจอเฉยๆ มันก็ยังตื้ง! ตื้ง! ตื้ง! อยู่เลย ดีนะที่อิฉันผ่านหนังผีที่มี Jumpscare มาเยอะ(พวก Conjuring, Lights Out, Annabelle, Insidious โดนมาหมดอ่ะไอ้ตุ้งแช่เนี่ย) มิฉะนั้นอิฉันต้องตระหนกตกใจกับฉากพวกนี้แน่นอนเลยค่ะคุณจอห์น(พูดซะผู้ดี555) ถ้าเว้ากันซื่อๆ ผมไม่ค่อยกลัวผีในเรื่องซักเท่าไหร่ครับ แต่ตุ้งแช่นี่มีโหยงบ้าง ฉะนั้นในฐานะหนังผี หนังยังไม่ทำให้ผมผวาได้เต็มที่ครับ แต่ส่วนที่ผมประทับมากกว่าผี ก็คือดราม่าเนี่ยแหละ
ถ้าตัดเรื่องผีสางนางไม้ออกไป จะพบว่านี่คือหนังดราม่าครอบครัวดีๆ เรื่องหนึ่งนี่เอง หนังสอนคนดูที่มีฐานะเป็นพ่อแม่คนได้เด็ดขาดมากๆ ครับ เปิดมาช่วงต้นเรื่องผมก็ชอบละ ไอ้ฉากที่นั่งกินข้าวด้วยกันและก็ฉาก”รายงานบ้าอะไร” นั่นแหละ ผมนี่เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อเลยครับ ว่าต้องแบกภาระที่หนักอึ้งนี่มันยากขนาดไหน และต้องทำลูกๆ ยอมรับในสิ่งที่เป็นอยู่ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่เราก็ต้องทำให้ลูกๆ มีความสุขที่สุดเท่าที่จะทำได้ และก็ประเด็นผีที่ใส่เข้ามา ผมว่าตรงนี้ผกก. จงใจให้เราคิดตามมากกว่า ว่าผีในเรื่องเนี่ย มันก็คือ”ปัญหาของครอบครัว” เนี่ยแหละ แล้วก็เป็นปัญหาที่คนเป็นพ่อแม่ขจัดไป
Similar titles
