ชาวดาวพืชพบว่าที่โลกซึ่งเป็นแหล่งพำนักของพืชมีสมาชิกพืชน้อยลงเรื่อย ๆ น้ำแข็งละลายลงทุกวัน ๆ น้ำทะเลก็สูงขึ้นทุกวัน ๆ จากป่าก็กลายเป็นเมืองไป จึงต้องเริ่มแผนการสั่งสอนผู้ที่ทำลายพืช
โนบิตะนอนกลางวันหลังเลิกเรียนที่ภูเขาหลังโรงเรียน และเกิดลมพัดผลสอบ 0 คะแนนของเขาหลายใบ จนไปพบกับต้นไม้ต้นหนึ่งอยู่ตรงที่ทิ้งขยะ เมื่อโนบิตะเห็นป่าบนภูเขากำลังลดลงเรื่อย ๆ เขาจึงเอาต้นไม้ต้นนี้กลับไปปลูกที่บ้าน แต่คุณแม่ไม่ให้เอาอะไรมาปลูกเพราะสวนรอบบ้านไม่มีที่แล้ว ต่อมาโนบิตะเลยไปปรึกษาโดราเอมอน แต่ของวิเศษมากมายหล่นลงมาจากตู้เก็บที่นอนเนื่องจากโดราเอมอนต้องคัดแยกของวิเศษเพื่อส่งซ่อม ต่อมาโดราเอมอนรด น้ำยาดัดแปลงพืช เพื่อให้ต้นไม้เดินได้ในวันต่อมา แล้วพวกเขาลงไปรับประทานอาหารเย็น
วันต่อมาห้องโนบิตะถูกรื้อจนเละเทะเต็มห้อง และไปพบกับตัวสีเขียวบนโคมไฟ จากนั้นโนบิตะตั้งชื่อต้นไม้เดินได้ต้นนี้ว่า “คีโบ” ซึ่งมาจากเสียงที่มันสามารถเปล่งออกมาได้ (ได้คำเดียว) ต่อมาโนบิตะเอาน้ำให้คีโบได้กิน (ผ่านการสัมผัส) และเมื่อโนบิตะจะทำอะไรมันก็สนใจหมด มันสามารถเรียนรู้ได้เร็วมาก
วันต่อมาเมื่อโนบิตะไปโรงเรียน คีโบเปรียบเสมือนสมาชิกหนึ่งของบ้าน มันช่วยคุณแม่ตากเสื้อผ้าด้วย เมื่อโนบิตะกลับมาบ้านโนบิตะให้คีโบขีดเขียนลงสมุดที่ไม่ใช้แล้ว ต่อมาคุณแม่วานให้โนบิจะไปซื้อของรวมถึงปุ๋ยให้คีโบ ต่อมาคีโบพบผลสอบ 0 คะแนนของโนบิตะ มันเลยวาดวงกลมแบบดังกล่าวทั่วบ้านรวมถึงตัวโดราเอมอนด้วย แต่คุณแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร คืนนั้นโนบิตะและครอบครัวดูโทรทัศน์กัน รวมถึงคีโบด้วย เมื่อฝนตกคีโบออกไปวิ่งเล่นเนื่องจากมันเป็นต้นไม้ คืนนั้นแสงปริศนาตกลงมาแถวภูเขาหลังโรงเรียน และตกลงมาแถวที่ทิ้งขยะ
วันต่อมาโนบิตะพาคีโบออกไปเดินเล่นข้างนอกบ้านโดยใช้รองเท้าอีกคู่ของโนบิตะ และได้พบกับไจแอนท์และซึเนะโอะ โดยที่คีโบมีพลังเยอะมากจนสามารถเอาชนะทั้งสองได้ ต่อมาชิซุกะมาเจอเพื่อนทุกคนเลยลงมาหา เมื่อเดินลงมาก็ลื่นแต่คีโบช่วยไว้ได้ทัน จากนั้นคีโบกลับมายังภูเขาหลังโรงเรียน ซึ่งคีโบสร้างสารแห่งความสุขให้เพื่อนต้นไม้ทุกต้น แต่เมื่อมาถึงป่าอีกฝั่งก็พบว่าป่ากำลังถูกถางเพื่อเอาพื้นที่ไปทำอย่างอื่น จากนั้นคีโบกลับมาที่เดิมเพื่อชี้ว่ามีต้นไม้หนึ่งต้นถูกขยะทับอยู่ แต่ตอนนั้นฝนตกลงมาแล้วโนบิตะจึงพาคีโบกลับบ้านก่อน